pleasantville'i izledim tekrar. cok guzeldi. bole temiz temiz rengarenk hatta renksizken bile gayet renkli bi film. beni aşıyo öyle yok duvara karşıymış, yok annem hakkında her şeymiş, yok pianistmiş.. ana hayat zaten bi dolu öyle saçma sinir şeylerle. bi de kalkıp gerçeğinden daha sahici yapiyolar allahım nedir yani kim ne zev alır neyi gösterirler nedir anlatılan bilmiorum.bugün tutucu gördüm kendimi ama yok bence film dediğin film gibi olmalı ya. film olmalı. masal gibi bişi ya da iyi bi anlatım işte. ben de pek sevmiom öyle sevimsiz hasta şeylerin anlatılmasını. olur bazen yaşanır garip şeyler hayatta. ama bırak anlatma şimdi bana aynısını detay detay.. tamam cok derinden yaşamışsın çok iyi aktarabilmişsin de nie ben de yaşıyim. sen bana ordan ne çıkardın onun yerine bana hala neler gösterebilirsin ondan bahset. pöf, nese. edit: duvara karşı derken dönüşyok'u kastetmiştim ..ama sanki onun da ondan geri kalır yok gibi hisediorum bilmiorum..hm
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder